Jednym z ważnych argumentów za rezygnacją z polowań na ptaki jest fakt, że giną wówczas przez przypadek zagrożone i chronione gatunki. Są często niezwykle podobne i szybkie rozpoznanie wymaga bardzo dobrej wiedzy ornitologicznej. Której większość myśliwych nie posiada. Nie mówiąc o identyfikacji przed zmierzchem czy tuż po świcie, gdy odbywa się większość polowań, w trudnych warunkach atmosferycznych, mgle.
Myśliwi powszechnie polują na „dzikie kaczki”, nie potrafiąc rozróżnić gatunków. Cztery poniższe zdjęcia to cztery gatunki. Do dwóch z nich wolno strzelać, dwa są pod ścisłą ochroną. Czy potrafisz je rozpoznać? Specjalnie nie podpisujemy zdjęć. Odpowiedź znajdziesz poniżej. Jeśli masz kolegę myśliwego lub polującego członka rodziny, pokaż mu proszę te zdjęcia. Poproś, aby w ciągu kilku sekund wskazał, do których ptaków oddałby strzał. W rzeczywistości nie będzie miał tak dobrych warunków do identyfikacji, nieruchomego zdjęcia wysokiej jakości.
Prawda, że rozpoznać je jest niezwykle trudno? Jeśli zadałeś komuś to pytanie i wskazał dwa gatunki, dopytaj, które cechy ptaków pozwoliły na taką a nie inną identyfikację. Aby zobaczyć odpowiedzi, najedź kursorem na odpowiedni fragment poniżej:
zdjęcie nr 1 , zdjęcie nr 2 , zdjęcie nr 3 , zdjęcie nr 4 .
Wielokrotnie są też sytuacje, gdy liczne stada składają się jednocześnie z wielu podobnych gatunków. I nawet jeśli wydaje się, że mamy przed sobą kilkaset Gęsi Białoczelnych, to może wśród nich być tak rzadki okaz, jak Gęś Mała, jak na zdjęciu poniżej (w otoczeniu Gęsi Białoczelnych, na które wolno polować).
Fora i prywatne strony myśliwych są pełne zdjęć ze źle oznaczonymi osobnikami rzadkich gatunków. Które niestety zostały zastrzelone, mimo ich ścisłej ochrony. Giną Hełmiatki, Podgorzałki, Ogorzałki, Cyranki, Krakwy, Gęsi Małe, Krótkodziobe i wiele innych chronionych gatunków ptaków. Zrób powyższy test każdemu, kto zamierza polować na ptaki, jeśli go nie zda, jakie ma prawo do oddania strzału?